Reformatorskie przebudzenie Jana Kalwina

Jan Kalwin, portret z ok. 1555 roku

Reformatorskie przebudzenie (niem. Reformatorische Entwicklung/Wende), jak pisaliśmy wcześniej, było zarówno w przypadku Marcina Lutra (TUTAJ), jak i Huldrycha Zwingliego (TUTAJ) procesem spowodowanym wieloma czynnikami, który przez to jest niejednoznaczny historycznie i nie da się określić jego początku dokładną datą. Podobnie jest w przypadku Jana Kalwina. Reformatorskie przebudzenie nastąpiło u niego między 1532 a 1534 rokiem. Wiemy, że w swych „Komentarze do Pisma Świętego” tak pisał o tym procesie: 

„Bóg przez nagłe nawrócenie ujarzmił i sprowadził mój umysł do formy, w której można było się czegoś nauczyć, która była bardziej zatwardzona w takich sprawach niż można by się było tego spodziewać we wczesnym okresie mojego życia. Otrzymawszy w ten sposób smak i wiedzę o prawdziwej pobożności, natychmiast rozpaliłem się tak silną chęcią zrobienia w niej postępu, że chociaż nie przerwałem całkowicie innych studiów, to jednak podążałem za nimi z mniejszym zapałem.”

Jan Kalwin pisze zatem o conversio subito, czyli o nagłym, niespodziewanym nawróceniu.

Literatura:

J. Calvin, preface to Commentary on the Book of Psalms, trans. James Anderson, vol. 1 (Grand Rapids: Eerdmans, 1948).