środa, 25 października 2023

Rozporządzenie skrzyniowe z Leisnig


Rozporządzenie skrzyniowe z Leisnig jest uważane za pierwsze zarządzenie Kościoła ewangelickiego. Wraca do raportu Marcina Lutra dla miasta Leisnig i stanowi warunek konsolidacji parafii protestanckich i model luterańskiej nauki społecznej. Termin pochodzi od skrzyni, w której przechowywano fundusze kościelne.

Kazania ewangelickie odbywały się w Leisnig już w 1519 roku, dwa lata po opublikowaniu przez doktora Lutra 95 tez. W przeciwieństwie do osób odpowiedzialnych za obsadzanie wakatów w kościele miejskim św. Macieja (katolików), rada miasta i starszyzna kościelna zajęła się reorganizacją życia parafii. Porządek skarbowy powstał z ustanowienia „wspólnej kasy”. Miasto Leisnig podtrzymuje tę tradycję do dziś w małym muzeum.

1. Cel i historia

Rozporządzenie skrzyniowe regulowało zarządzanie funduszami, które parafia otrzymywała i przechowywała w skrzyni do przechowywania pieniędzy. Do administrowania wybrano dziesięciu szefów świeckich: dwóch szlachciców, dwóch rajców miejskich, trzech mieszczan i trzech rolników. Skrzynia była zabezpieczona czterema zamkami, każdy z wybranych otrzymywał klucz, dzięki czemu sprawiedliwy podział był instytucjonalnie uregulowany z wielką starannością.

System skrzyniowy został zrewidowany zgodnie z sugestiami Marcina Lutra. Na początku 1523 roku wydał je w Wittenberdze. Z przedmowy jasno wynika, że ​​system skrzyniowy jest wkładem w kwestie społeczne i gospodarcze podniesione przez Reformację. Rozporządzenie jest postrzegane jako zobowiązanie do „wspólnej odpowiedzialności publicznej opartej na wierze”. 11 sierpnia 1523 Marcin Luter wysłał list do elektora Fryderyka III Mądrego z prośbą o zatwierdzenie rozporządzenia skrzyniowego z Leisnig.

List Marcina Lutra z 11 sierpnia 1523

2. Treść

Ustrukturyzowany i zwięzły porządek skrzyniowy zatytułowany „Braterskie zjednoczenie wspólnej kasy całego zgromadzenia parafialnego w Leiseneck 1523” ma następującą strukturę i skupia się na następujących kwestiach (WA 12,1-30):

A) Podstawa: Tutaj znajdziesz odniesienie do Biblii i podstawowe zasady działania.

B) Aktywa, zaopatrzenie i dochody: W tym miejscu wymieniono źródła dochodów, m.in. dochody z majątku, dochody z bractw, organizacji charytatywnych.

C) Administracja: Ustanowiono dziesięciu szefów, ich regularne obowiązki za majątek kościelny i zbiórkę darów charytatywnych.

D) Przepisy przeciwko żebractwu: Żebranie w parafii (gminie) jest zabronione.

E) Wydatki: Poniżej przedstawiono obszary wydatków - oprócz finansowania budynków kościelnych, przewidziano edukację szkolną, opiekę nad ubogimi i ogólne zaopatrzenie w żywność. Zasada „chrześcijańskiej, uczciwej i godnej szacunku dyscypliny” dotyczy edukacji chłopców, a „uczenie ich czytania i pisania po niemiecku” dotyczy edukacji dziewcząt.

F) Podatki: W przypadku niewystarczających dochodów istnieje obowiązek płacenia podatków „według możliwości”. Członkowie spoza zboru, którzy „chcą cieszyć się błogosławieństwami kościołów”, muszą zapłacić ustaloną sumę pieniędzy.

G) Coroczne spotkania: szefowie składają sprawozdania trzy razy w roku i są ponownie wybierani na początku roku.

Literatura:

1. LEISNIG (12.07.2017)

2. H. Zschoch, Martin Luther - der radikale Reformator, Luther - Zeitschrift der Luther-Gesellschaft, 2023 (1), 23-24.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz