Marcin Luter w cytatach

Poprzez hebrajski rozumie się język Starego Testamentu za wyjątkiem części aramejskiej zamieszczonej w Księgach: 1. Księgi Mojżeszowej (Gen 31, 47 - 2 słowa), Esry (Esr 4,8-6,18; 7, 12-26), Daniela (Dan 2,4-7,28) i Jeremiasza (Jer 10, 11) (H.-D. Neef, Arbeitsbuch Hebräisch, 2021, 2). Hebrajski należy do grupy kananejskiej języków semickich, występujących w Mezopotamii, ormiańskiej wyżynie i południowym wybrzeżu Półwyspu Arabskiego. Geograficznie dają się one podzielić na grupy: - wschodniosemicką: j. akadyjski z dialektami babilońskim i asyryjskim; - północnozachodniosemicką: j. amorycki (2. tysiąclecie przed Chrystusem), j. ugarycki (XIV/XIII wiek przed Chrystusem), j. kananejski, j. fenicko-punicki (1. tysiąclecie przed Chrystusem), j. moabicki, j. amonicki, j. hebrajski, j. aramejski; - południowosemicką: j. północnoarabski, południowoarabski, j. etiopski. Język hebrajski ma swoje źródła w języku kananejskim (Iz 19, 18), który da się podzielić na trzy grupy: a) północnokananejsk...

1. Pneumatomachowie Duchoburstwo (pneumatomachia) jest doktryną chrześcijańską z IV wieku nieuznającą Ducha Świętego jako współistotnego Ojcu i Synowi. Według nich Duch Święty był stworzeniem Syna i sługą Ojca i Syna. Swoje stanowisko argumentowali tym, iż biblijne teksty nigdzie bezpośrednio nie określają Ducha Świętego terminem „Bóg”. Pneumatomachowie spotykani są w dwóch oddzielnych grupach, których wzajemny związek nie jest udowodniony – w Azji Mniejszej, gdzie zwani są macedonianami od biskupa Konstantynopola Macedoniusza I (zm. po 360) i w Egipcie (Aleksandria), gdzie nazywano ich tropikami, od figury (tropos). Obydwie grupy w swej argumentacji odwołują się szczególnie do dwóch fragmentów Biblii: Am 4,12–13 oraz 1 Tm 5,21. 2. Tryteizm To pogląd, według którego w Bogu istnieją nie tylko trzy hipostazy (osoby), ale też trzy boskie natury, trzy istoty – innymi słowy: trzej bogowie. Według tego poglądu nie istnieje więc jeden Bóg, lecz trzej bogowie: Ojciec, Syn i Duch Święty. Trytei...

1. Subordynacjonizm To pogląd głoszony w II i III wieku, twierdzący, że Jezus Chrystus jest podporządkowany Ojcu. Wyniknął on z zastosowania neoplatońskiego rozumowania do nauki o Trójcy Świętej. Według niego Ojciec emanuje Syna, a Syn emanuje Ducha Świętego. Chrystus jest podporządkowany Ojcu i ma wobec niego niższą pozycję, podobnie jak Duch Święty, który stoi niżej od Ojca i Syna. Ten typ rozumowania przyjęli m.in. Ignacy z Antiochii (30-107), według którego Syn podlega woli Boga, Justyn Męczennik (133 - ok. 163), który nazywał Syna drugim bogiem, a jego relację do Ojca przedstawiał analogicznie do relacji Hermesa z Zeusem. Również Tertulian (150/160-240) był zdania, że Syn był mniejszą częścią Boga, i Orygenes (185-254), który choć przyjmował odwieczne istnienie Chrystusa, tak samo jak wszystkich rozumnych bytów, to jednak uznawał Go za mniej doskonałego od Ojca. Dionizy Aleksandryjski (190-264/265) rozwiał podejrzenia w piśmie „Elenchus et apologia” co do swego stosunku do B...

W dzisiejszym poście zebrano informacje dotyczące wybranych denominacji protestanckich, które opublikowały sformułowane przez siebie prawdy wiary. Niektóre Kościoły są tak nieliczne, iż z powodów finansowych i organizacyjnych nie wydają tego typu pism. 1. Metodyzm Metodyzm opiera swoją naukę o sakramentach (sakramentologię) na podstawie tzw. 25 Artykułów Wiary (Articles of Religion) z 1784 roku. W Artykułach XVI-XVIII opisano pojęcie sakramentu i wynikające z niego dwa sakramenty. Artykuł XVI zajmuje stanowisko w kwestii średniowiecznej nauki o siedmiu sakramentach: „Article XVI - Of the Sacraments Sacraments ordained of Christ are not only badges or tokens of Christian men's profession, but rather they are certain signs of grace, and God's good will toward us, by which he doth work invisibly in us, and doth not only quicken, but also strengthen and confirm, our faith in him. There are two Sacraments ordained of Christ our Lord in the Gospel; that is to say, Baptism and t...

Andriej Rublow, Trójca Święta (ikona z ok. 1411 roku) Antytrynitaryzm jest nurtem doktrynalnym nieuznającym nauki o Trójcy Świętej i boskości Jezusa z Nazaretu zwanego Chrystusem. Zapoczątkowany został w I wieku naszej ery. Głównym założeniem antytrynitaryzmu jest wiara w Boga w jednej osobie w postaci, w jakiej ich zdaniem występował u pierwszych chrześcijan, a wcześniej w judaizmie. W tym zakresie występują różnice z wyznawcami dogmatu o Trójcy Świętej. Antytrynitarze wyznają dość jednolite poglądy na temat natury Boga Ojca, zaś niejednolite na temat natury Syna Bożego, Jezusa Chrystusa oraz Ducha Świętego. Nie tworzą więc jednej spójnej grupy – łączy ich jedynie to, że odrzucają doktrynę o Bogu w takiej postaci, w jakiej jest powszechnie przyjmowana przez większość wyznań chrześcijańskich, głównie przez protestantyzm, katolicyzm i prawosławie. Wiele argumentów przeciwko Trójcy zostało wysuniętych przez arian już w IV wieku, ale zachowały się one głównie jako cytaty w tekstach ich pr...

Łukasz Cranach Starszy, Prawo i Ewangelia, drzeworyt z 1535 roku Doktor Marcin Luter zauważył w 1531 roku: „ Kto doskonale wie, jak odróżnić Ewangelię od Prawa, powinien dziękować Bogu i wiedzieć, że jest teologiem.” (Qui igitur bene novit discernere Euangelium a lege, is gratias agat Deo et sciat se esse Theologum; WA 40 I, 207, 3f.) Wittenberski Rerofmator uwydatnił tę rόżnicę między 1510, a 1520 rokiem jako podstawową zasadę w interpretacji Pisma i przygotowaniu kazania. Wychodząc ze średniowiecznych tradycji i zaostrzając znaczenie języka biblijnego w pewnym zakresie, doktor Luter rozumiał Prawo (Zakon) jako Boże oczekiwania lub wymagania w stosunku do postawy człowieka, a Ewangelię jako własne działanie Boga w Jezusie Chrystusie dla zbawienia grzesznika. To dzieje się na skutek Ofiary Chrystusa i działania Ducha Świętego w ustnej, pisemnej i sakramentalnej formie, ktόre pobudzają w człowieku wiarę w Boga. Każde zwiastowanie Słowa, ktόre skłania grzesznika do pokory, jest jak Praw...