Marcin Luter w cytatach

Gnezjoluteranie to grupa teologów, która wyłoniła się z wewnętrznych protestanckich sporów doktrynalnych w XVI wieku. Ich współczesna nazwa brzmiała flacianie, na cześć ich najbardziej znanego przedstawiciela Matthiasa Flaciusa. Określali siebie jako jedynych luteran (czym zaprzeczali swoim przeciwnikom). Termin „gnezjoluteranie” powstał w XVII wieku (grecki przymiotnik γνήσιος gnesios oznacza „prawdziwy”). Poglądy gnezjoluteran ukształtowały ramy tzw. ortodoksji luterańskiej. Po śmierci Marcina Lutra 18 lutego 1546 i konfliktach zbrojnych wojny szmalkaldzkiej w latach 1546/47, pokój augsburski z 1555 roku po raz pierwszy umożliwił sporządzenie inwentarza teologicznego. W tak zwanej epoce wyznaniowej (konfesjonalizmu) o teologiczną suwerenność interpretacji rywalizowały dwie partie luteranizmu: „Filipiści” (uczniowie Filipa Melanchtona, który ukształtował linię Reformacji kościelno-politycznej w Niemczech, zwłaszcza po śmierci Marcina Lutra) i autentyczni uczniowie Marcina Lutra („Gne...

Po śmierci Marcina Lutra 18 lutego 1546 teologii luterańskiej brakowało jednoczącego autorytetu Reformatora. W rezultacie doszło wkrótce do sporόw teologicznych między reformatorem i towarzyszem Marcina Lutra, Filipem Melanchtonem i jego zwolennikami (określonymi przez swoich przeciwników jako filipiści ) z jednej strony a tymi, którzy wierzyli, że stanowisko Melanchtona odeszło od pierwotnej ścieżki Lutra. W rzeczywistości Melanchton już za życia Reformatora zdystansował się od jego doktryny o Wieczerzy Pańskiej, choć nie dał tego po sobie poznać. Zwolennicy stanowiska Lutra przyjęli pierwotnie polemiczne określenie gnezjoluteran (od greckiego gnesios = właściwie). 1. Drugi spór eucharystyczny Po wygaśnięciu pierwszego sporu reformacyjnego dotyczącego Wieczerzy Pańskiej pomiędzy Marcinem Lutrem a Ulrichem Zwinglim i ich zwolennikami po dyspucie religijnej w Marburgu w 1529 roku, konflikt wybuchł ponownie w latach pięćdziesiątych XVI wieku. Okazją do tego była publikacja w 155...

Hans Müller von Bulgenbach, miedzioryt z ok. 1650 roku Dokładny rok urodzenia Hansa Müllera nie jest znany, można go prawdopodobnie datować na lata 1485–1495. Za miejsce jego narodzin uważa się Bulgenbach, dzielnicę Grafenhausen niedaleko jeziora Schluchsee. Budynek znany jako jego dom, kryty strzechą dom z 1428 roku, został zniszczony przez piorun 23 sierpnia 1911 roku. Müller początkowo służył w służbie cesarskiej i walczył we Francji jako najemnik. 23 czerwca 1524 roku złożono przysięgi w Stühlingen. Chłopi utworzyli także grupę w rejonie St. Blasien, czyli siłę zbrojną liczącą od 150 do 500 ludzi. Jako sztandar wybrali barwy czerwono-białą oraz napis Stara Austria. Jednak regent Górnej Austrii Ferdynand został przekonany przez swoich właścicieli ziemskich do stłumienia powstania. 14 lipca 1524 roku zebrało się około 60 rycerzy, hrabiów i komorników, aby wesprzeć hrabiego Zygmunta von Hohenlupfen. Hans Müller von Bulgenbach został wybrany przez chłopów ze Schwarzwaldu i Klettgau na ...

Pieniądze kościelne Istnieją również tzw. lokalne pieniądze kościelne (Kirchgeld) dla osób, które nie płacą podatków krajowych, oraz specjalne pieniądze kościelne do wspólnego rozliczenia z małżonkiem, który nie podlega podatkowi kościelnemu. Pieniądze kościelne po raz pierwszy wprowadzono w Niemczech w latach 1928–1935. Jego ostateczne wprowadzenie pod koniec lat 60-tych XX wieku, po wydaniu przez Federalny Trybunał Konstytucyjny orzeczenia w sprawie tzw. zasady podziału połowy w 1965 roku, spotkało się z obawami ze strony inspektora ochrony danych i stowarzyszenia podatników. W Bawarii lokalne stowarzyszenia podatkowe – są to parafie będące spółkami prawa publicznego – pobierają opłaty kościelne jako specjalną formę podatku kościelnego. Dla diecezji bawarskich wydano odpowiednie rozporządzenie, które reguluje pobieranie opłat kościelnych w artykule 20 i dalszych. Prawdopodobnie jest to ustawowy obowiązek podatkowy Kościoła, jednak ze względu na niską kwotę administracja kościelna nie...

Polski/Polsk/Polish: Dlaczego nie można sprzedać Grenlandii? Grenlandia, największa na świecie niekontynentalna wyspa, jest jedyna w swoim rodzaju. Tak często zapominana odległa kraina lodu odgrywa tymczasem istotną rolę w życiu każdego z nas. I nie chodzi mi tylko o wyjątkową scenerię dla filmόw przyrodniczych. Bieżąca sytuacja polityczna zmusza do odpowiedzi na pytanie: Dlaczego nie można sprzedać Grenlandii? W 2024 roku όwczesny amerykański prezydent-elekt Donald Trump ujawnił swoje plany kupna tej wyspy od Krόlestwa Danii, jednak jego śmiałe zamierzenia nie mogą zostać zrealizowane z uwagi na poniższe fakty. Zgodnie z poprawką wprowadzoną do konstytucji duńskiej w 1953 roku Grenlandia stanowi integralną część Królestwa Danii, co rozumie się jako kontynuację historii obu narodόw. I jak to zwykle bywa, wspόlna ścieżka nieraz okazywała się kręta, wyboista, a wzajemne stosunki przeszywał chłόd rozczarowań i spekulatywnych podejrzeń. Kolonizacja tej wyspy w osiemnastym wieku skutkowała ...