Marcin Luter w cytatach

95 Tez z tzw. Drzwi Tezowych Kościoła Zamkowego w Wittenberdze 31.10.1517 Marcin Luter opublikowa ł 95 tez, w których nawoływał do debaty nad aktualnym stanem chrześcijaństwa. Kolejność podejmowanych w nich tematów nie jest przypadkowa. H. Jesse zaproponował następującą ich strukturę: Tezy o prawdziwej pokucie i papieskiej władzy przebaczania grzechów (Teza 1-7) Tezy o odpuście dla zmarłych (Teza 8-29) Tezy o odpuście dla żyjących (Teza 30-40) Tezy o odpuście i dobrych uczynkach (Teza 41-52) Tezy o kazaniu odpustowym (Teza 53-80) Tezy o wątpliwościach osób świeckich co do odpustu (Teza 81-91) Tezy o fałszywym pokoju i Krzyżu Chrystusa (Teza 92-95) Treść tez znajdziecie Państwo  TUTAJ .  Literatura: 1.        H. Jesse, Dr. Martin Luthers 95 Thesen, 2012,33. 2.        Ch. Möller, M. Heymel, P. Goes, Ich hab einen besseren Sorger – Luthers seelsorgliche Theologie, 2017,...

Albrecht z Brandenburgii (1490-1545) Albrecht z Brandenburgii był synem elektora Jana Cicero. Wraz ze swoim bratem Joachimem I Nestorem założył uniwersytet we Frankfurcie nad Odrą w 1506 roku, gdzie również studiował. W tym samym roku wstąpił do duchowieństwa, został arcybiskupem Magdeburga i administratorem apostolskim diecezji Halberstadt w 1513 roku w wieku 23 lat, a arcybiskupem i elektorem Moguncji w 1514 roku (wbrew zakazowi prawa kanonicznego do sprawowania więcej niż jednego biskupstwa) i w 1518 kardynałem. Od 1514 do wydalenia 21 lutego 1541 rządził ze swojej rezydencji Moritzburg w Halle an der Saale. W 1515 i 1516 roku podjął nieudaną próbę wypędzenia Żydów z Moguncji. Albrecht z Brandenburgii nie spełnił wymogów przejęcia w poczet biskupów - nie osiągnął jeszcze wymaganego wieku; nie miał również stopnia naukowego, ale otrzymał darowiznę na naukę. Albrecht pożyczył 20.000 guldenów reńskich od Jacoba Fuggera, aby zapłacić wymaganą opłatę za otrzymanie sakry biskupiej (...

Giovanni de Medici (1475-1521) Leon X (właściwie Giovanni de Medici) to papież renesansu w okresie od 11 marca 1513 roku do 1 grudnia 1521 roku. Pochodził z rodu Medyceuszy. Od najmłodszych lat był przygotowywany do służby w Kościele; wybrany na kardynała w wieku 13 lat, na konsystorzu 9 marca 1489 roku. Od roku 1483 do roku 1513 był zarządcą około dziesięciu opactw m.in. Monte Casino w latach 1486-1504. Był także biskupem Pesaro w latach 1503-1504 i administratorem diecezji Amalfi w latach 1510-1513. Kiedy zmarł Juliusz II, Giovanni de Medici miał 37 lat i należał do frakcji młodszych kardynałów. Podczas konklawe 1513 roku był jednak na tyle chory, że trzeba go było zanieść. Dzięki swoim nienagannym manierom, miał wielu przyjaciół, a nie miał wrogów. Prawdopodobnie, to zapewniło mu elekcję bez symonii. Był, podobnie jak jego poprzednik, przeciwnikiem Francji i skupiał swoje działania na sojuszach antyfrancuskich. Podczas konklawe, w wyniku którego został wybrany, podpisał ka...

Nasz projekt internetowy zachęca od samego początku do aktywnej współpracy. Ma ona rozmaity charakter: regularna wymiana e-maili, nadsyłanie zdjęć itd. Jan Olisiejko napisał artykuł, w którym poszukuje pomostu między Cyrylem i Metodym, a doktorem Marcinem Lutrem. Owocnej lektury! Gdybyście Państwo zechcieli włączyć się we współtworzenie tego blogu, proszę o wiadomość na oficjalny adres e-mail projektu: ksiazka2017@blogspot.com Jan Olisiejko Ewangelia zwornikiem Kościoła Cyryl i Metody a Marcin Luter Prawdziwym skarbem Kościoła jest najświętsza Ewangelia chwały i łaski Bożej. (teza 62 z 31.10.1517)   Bez cienia wątpliwości Cyryl i Metody przystaliby na tezę 62. Marcina Lutra. Zresztą, chyba trudno w świecie znaleźć dosadniejsze stwierdzenie o istocie chrześcijaństwa jak właśnie ta „prawdziwym skarbem Kościoła jest najświętsza Ewangelia” . Tak wyrażona myśl prowadzi nas ad fontes , do źródeł chrześcijańskiej tożsamości, do Ewangelii. Zatrzymajmy się na chwilę. Przecież Cyryl i Met...

„Świadectwo o sobie” Dni złe wiodły mnie na krętych dróg rozstaje we mgle szukałem się by przyjaźń znów gdzieś odnaleźć sens wielkich słów odkryłem znów nadzieja mnie w świat do Was niosła przez krętość ambon schodów w światła autostrad znam echo starych kościołów gdzie mury mówią wiekami modłów znam też przemowy żar i skromność znam modlitw sal ktoś chciał, bym mógł Wam mówić i brać Wam czas czy daremnie? Dziś chcę Wam szczęście dać, które jest we mnie dobro i zło tysiące słów sam nie wiem kto – człowiek, czy Bóg kto sprawił to, że żyć się chce gdy Słowo głoszę Wam, los śmieje się nie jestem sam gdy mówię Wam: szczęście jest we mnie gdy dni wyblakną mi i trzeba będzie się z tym światem rozstać podejdzie tu z niebiańskiej mgły jakaś nieznana postać ja sam pójdę tam gdzie czeka mnie ostatnia puenta nie dziś - kazanie mam - a to rzecz święta dobro i zło tysiące słów ja już wiem kto – Człowiek i Bóg On sprawił to, że żyć się chce gdy Słowo głoszę Wa...

Wydany w październiku 1520 roku traktat "O niewoli babilońskiej Kościoła" to jedno z czołowych pism programowych Marcina Lutra, w którym wittenberski profesor teologii zakwestionował po raz pierwszy naukę o siedmiu sakramentach, obowiązującą w Kościele Powszechnym od 1274 roku. W odpowiedzi na "Kazanie o wielebnym sakramencie" (1519) doktora Lutra Augustin von Alveldt opublikował w Lipsku w czerwcu 1520  "Tractatus de communione sub utraque specie quantum ad laicos", atakując reformatorski pogląd o konieczności rozdawania Komunii pod dwiema postaciami, z winem (tzw. kielich osób świeckich). Luter postanowił początkowo nie odpowiadać na niego. Dopiero gdy Reformator dowiedział się o "Revocatio Martini Lutherii Augustiniani ad sanctam Sedem" autorstwa włoskiego dominikana Isidoro Isolaniego, który również był skierowany przeciwko nauczaniu Lutra, zajął oficjalne stanowisko. Z myślą o raczej uczonych czytelnikach napisał swój traktat po łacinie:...

79 - Gdy mówi się, że krzyż odpustowy z pieczęcią papieża, który dumnie jest wystawiany (w kościołach), ma taką samą wartość, jak Krzyż Chrystusowy, jest to bluźnierstwem Boga.