Marcin Luter w cytatach

Marcin Luter napisał w 1519 roku trzy kazania: o pokucie ( TUTAJ ), o chrzcie i o Sakramencie Ołtarza, by wyjaśnić, czym jest sakrament. Wittenberski Reformator krytykuje jego koncepcję jako czegoś, co przynosi przerażonemu sumieniu pociechę, jak rozumiał to Kościół Powszechny. W 1519 roku doktor Luter jest daleki od precyzowania swojej sakramentologii (nauki o sakramentach). W „Kazaniu o Najświętszym Sakramencie Chrztu” (Sermon von dem heiligen hochwürdigen Sakrament der Taufe, WA 2, 727-737) są poruszane trzy aspekty: znak (signum), znaczenie i aspekt wiary. Poprzez „znak” wittenberski profesor teologii rozumie śmierć starego, grzesznego człowieka i jednoczesne jego duchowe odrodzenie. Oba znaczenia realizują się podczas chrztu w sposób niepełny, niedoskonały. Dopiero podczas śmierci i zmartwychwstania można mówić o ich całkowitym urzeczywistnieniu. Chrzest nie „zmywa” grzechu pierworodnego. Grzech ten pozostaje w człowieku. Chrzest jako sakrament nie jest bez znaczenia, b...

Johann von Staupitz (1465-1524) Johann von Staupitz był katolickim teologiem, duchownym, przyjacielem i ojcem duchowym Marcina Lutra. Pochodził z rodziny szlacheckiej z Saksonii. Jego siostra Magdalena von Staupitz wraz była jedną z dziewięciu zakonnic, które uciekły z Katarzyną von Bora z klasztoru Nimbschen w 1523 roku, a brat Günther prowadził majątek ziemski Dabrun. W 1483 roku Staupitz zapisał się na uniwersytet w Kolonii, gdzie rok później uzyskał stopień bakałarza i przeniósł się na uniwersytet w Lipsku na rok. Po uzyskaniu stopnia magister artium w 1489 roku w Kolonii wrócił do ojczyzny. Johann von Staupitz wstąpił do zakonu augustianów w Monachium w 1490, a w 1497 roku został przeorem w Tybindze, gdzie jako bakałarz zaczął prowadzić wykłady biblijne. 7 lipca 1500 roku otrzymał tytuł doktora teologii. W 1502 roku został wybrany przez elektora Fryderyka III   do Wittenbergi na pierwszego dziekana wydziału teologii nowo utworzonego uniwersytetu. W 1503 roku Staupitz z...

Bulla "Exsurge Domine". Zdjęcie: timetoast.com Dziś mija 500 lat od wydania bulli przez papieża Leona X "Exsurge Domine" (Powstań Panie) potępiającej działania i poglądy doktora Marcina Lutra. Bulla ta stanowiła oficjalną odpowiedź Rzymu na 95 tez z 31.10.1517 roku. W następstwie debaty lipskiej z 1519 Jan Eck zrozumiał konsekwencje, jakie dla papiestwa i Kościoła Zachodniego mają nauki Lutra. W 1520 roku starał się przekonać w Rzymie do słuszności potępienia wittenberskiego augustianina i jego zwolenników. Efektem jego energicznych zabiegów, do których włączyli się kardynałowie: Hieronim Aleander, de Vio, Sylwester de Prierio oraz Campeggio, były cztery posiedzenia konsystorza, na których opracowano bullę "Exsurge Domine". Eck otrzymał godność nuncjusza papieskiego i był jedną z trzech osób, którym powierzono nadzór nad promulgacją i wykonaniem tej bulli. Tytuł bulli "Exsurge Domine" zaczerpnięto z pierwszych słów Psalmu 73, 22 (z ł...

Oryginalne schody Lutra w Augsburgu Lutherstiege jest muzeum teologiczno-historycznym w augsburskim kościele św. Anny i przede wszystkim dokumentuje wydarzenia, które doprowadziły do Reformacji, a tym samym do przypadkowego podziału Kościoła. Z okazji 500-lecia urodzin Marcina Lutra w 1983 roku miasto planowało założyć muzeum, które zajmowałoby się jego osobą i wydarzeniami tamtych czasów. Szczególny nacisk położono na  wydarzenia w Augsburgu, który odegrał szczególną rolę podczas Reformacji. W tym celu przeznaczono puste pokoje dawnego kościoła klasztornego Karmelitów, obecnie luterańskiego kościoła parafialnego św. Anny (Annenkirche). Muzeum, które otrzymało nazwę „Lutherstiege” (Schody Lutra), zostało otwarte zgodnie z planem w 1983 roku. Po pracach renowacyjnych otworzono je ponownie 22 kwietnia 2012. Muzeum zajmuje się życiem i twórczością doktora Lutra, a także wydarzeniami Reformacji, które doprowadziły do podziału Kościoła zachodniego. Ponadto odwiedzający zw...

Marcin Luter opisuje celowo w „Kazaniu o sakramencie pokuty” (Sermon von dem Sakrament der Buße, WA 2, 713-723) z 1519 roku w łasne rozumienie tego sakramentu, przeciwstawiając je powszechnemu w XVI wieku pojmowaniu pokuty jako zewnętrznej praktyki dzięki np. pielgrzymkom, czy sprzedaży odpustów. Reformator krytykuje w tym kazaniu dwie istotne kwestie: absolucji (odpuszczenia win) może dokonać jedynie wyświęcony kapłan i jest ona ważna, gdy grzesznik dzięki możliwie całkowicie przeprowadzonej spowiedzi zechce w szczerej skrusze naprawić swoje życie. Luter argumentuje swoje stanowisko dzięki nowemu rozumieniu absolucji jako pełnego przebaczenia Słowa Jezusa Chrystusa. On pobudza w nas wiarę i daje spokój sumienia i zaufanie Bogu dzięki pewności wybaczenia (odpuszczenia) grzechów. Jako że absolucja jest Słowem Chrystusa, a nie kapłana, pozostaje bez znaczenia, czy wypowiada je osoba świecka, czy ksiądz (powszechne kapłaństwo wiernych). Tak więc sakramentalny zwyczaj pod przewodnictwe...

59 - Święty Wawrzyniec uznawał biednych w parafii za skarb kościoła, ale potrzebował on Słowa, tak jak wtedy było to na porządku dziennym.