Kacper Cruciger Starszy (1504-1548) |
Ten
sekretarz i współpracownik Doktora Lutra wywodził się z rodziny o czeskich
korzeniach, w której pielęgnowano tradycje husyckie. 19 października 1513 roku
rozpoczął studia na Uniwersytecie w Lipsku (skąd pochodził). W 1519 był
świadkiem dysputy teologicznej między Janem Eckiem a Lutrem. Po wybuchu zarazy
w Lipsku (1521) wyjechał do Wittenbergi, rok później powrócił do rodzinnego
miasta. 13 kwietnia 1523 roku zaczął ponownie studia na wittenberskiej uczelni.
W tym okresie interesował się naukami przyrodniczymi, założył nawet w 1524 roku
ogród botaniczny.
17 listopada
1528 roku Kacper Cruciger objął stanowisko profesora teologii i pastora w Kościele Zamkowym w Wittenberdze. Te funkcje piastował, z krótkimi przerwami,
aż do śmierci. Cruciger pomagał Lutrowi w tłumaczeniu Biblii, brał udział w
dysputach teologicznych (w Hagenau, Wormacji i Ratyzbonie), dawał instrukcję,
gdy Filip Melanchton i inni musieli wyjechać. Był jednym z sygnatariuszy
Artykułów Szmalkaldzkich. Z pomocą Friedricha Myconiusa latem 1539 roku
wprowadził reformację w Lipsku. Rada miejska chciała, żeby pozostał, jednak
Luter przyzwał go z powrotem do Wittenbergi. Zmarł 16 listopada 1548 w wieku 44
lat, około godziny 18.00, dwa dni potem jego ciało złożono w kościele, w którym
posługiwał (kościele zamkowym).
Jeśli chodzi
o życie prywatne Kacpra Crucigera, to w 1524 poślubił byłą zakonnicę z Pomorza
i pierwszą autorkę pieśni kościoła ewangelickiego, Elżbietę von Meseritz. Mieli
dwoje dzieci: córkę Elżbietę, która jako wdowa poślubiła pierwszego syna
Marcina Lutra, Jana (Johannesa) oraz syna – Kacpra Crucigera młodszego (objął
po Melanchtonie stanowisko na wittenberskiej uczelni). Owdowiał 2 maja 1535.
Rok potem ożenił się ponownie z córką członka rady miejskiej z Lipska, Apolonią
Günterode. Kazanie weselne na zamku w Eilenburg wygłosił Doktor Luter. Z tego
małżeństwa jest znana córka Apolonia, żona znanego niemieckiego pedagoga
Jerzego Mauritiusa.
Literatura:
1. F. W. Bautz, CRUCIGER, Kaspar der Ältere. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL), 1990, 1171.
2. T. J. Wengert, "Caspar Cruciger (1504-1548): The Case of the Disappearing Reformer". Sixteenth Century Journal. Truman State University Press. 20 (3), 1989, 417–441.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz