Marcin Luter w cytatach

„Kazanie o Nowym Testamencie” jest pismem Marcina Lutra z 1520 roku, w którym wittenberski profesor teologii wyjaśnia swoje rozumienie sakramentu z końca 1519 roku sformułowane w kazaniach o pokucie (WA 2, 713-723), o chrzcie (WA 2, 727-237) i Sakramencie Ołtarza (WA 2, 742-758), koncentrując się na tzw. pismach programowych. Pełny tytuł pisma „Kazanie o Nowym Testamencie, to jest o mszy świętej” (WA 6, 353, 3) opisuje istotę jego treści: Sakrament Ołtarza jest Testamentem Chrystusa, obiecanym wierzącym i uwiarygodnionym przez Ofiarę na krzyżu. Z jednej strony doktor Luter pogłębia swoją interpretację Komunii, która opiera się na Słowie, Wierze i zewnętrznym Znaku, z drugie rozwija praktyczne i teologiczne konsekwencje w pojmowaniu mszy. Fragment rękopisu "Kazania o Nowym Testamencie" „Kazanie o Nowym Testamencie” nawiązuje do kazania wielkanocnego z 8 kwietnia 1520 (WA 9, 445-449). Jego literackie opracowanie było planowane od końca kwietnia (WA BR 2,280,9). Najwcześniejsza ...

Wydanie z 1521 roku "Kazanie o dobrych uczynkach” (Sermon von den guten Werken) to dzieło z 1520 roku i stanowi rozprawę o chrześcijańskiej etyce. Wittenberski Reformator opisuje w prosty sposób, jak ludzkie działanie powinno być zakotwiczone w Dziesięciu Przykazaniach danych Mojżeszowi. Podobnie jak traktat „O wolności chrześcijanina” (WA 7,20-38), „Kazanie o dobrych uczynkach” ma swe źródło w dziele Marcina Lutra „Operationes in psalmos” (WA 5), a w szczególności w interpretacji (egzegezie) Psalmów 13 i 14. Główną tezą kazania jest: Bóg nie nakazał wypełnienia ludzkich praw, ale wypełnienie objawionego Prawa (Zakonu). „Pierwszym i najważniejszym ze wszystkich uczynków jest wiara w Chrystusa” (WA 6,204,25ff.) Ta myśl pojawia się we wszystkich trzech częściach kazania, a jej sens jest wyjaśniany na rozmaitych przykładach. Pierwsze Przykazanie to punkt odniesienia do wszystkich innych, których wypełnienie odzwierciedla się w wierze. Jedynie dzięki niej można w ogóle wypełnić objawi...

  Papież Klemens VIII Istnieją co najmniej dwie inne ważne bulle papieskie z takim tytułem, co bulla ekskomunikująca doktora Marcina Lutra, "DECET Romanum Pontificem": jedna z dnia 23 lutego 1596, wydana przez Klemensa VIII, a druga z 12 marca 1622 wydana przez Grzegorza XV. Literatura: 1. https://archive.org/details/bullarumdiplomat20cath Archive.org. Retrieved 1 October 2017. 2. https://www.papalencyclicals.net/leo10/l10decet.htm

Inny światopogląd, zapatrywania polityczne, czy seksualność – jak wiele jest czynników, które nas różnicują! To właśnie staje się powodem do oceniania postaw innych, a bardzo często do izolowania i wykluczania, gdyż konkretny styl życia nie odpowiada naszej wizji świata. Bardzo chętnie pełnimy wtedy rolę sędziego jak gdybyśmy mieli monopol na prawdę. Czy taka postawa ma cokolwiek wspólnego z chrześcijańskim rozumieniem wolności? Jak często widzimy błędy innych, a ze swoimi mamy już kłopot… Co więc robić? Nie chodzi o to, by być obojętnym. Jesteśmy dziećmi Bożymi, wspólnotą ludzi, pośród której obecny jest Chrystus. Istotną kwestią jest, jak to robimy. Wyłączne wytykanie błędów staje się prędzej czy później wartościowaniem postawy danej osoby, co prowadzi do dysonansu moralnego: „Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.” (Łk 14:11) W traktacie „O wolności chrześcijańskiej” Marcin Luter postuluje suwerenność każdego z nas w kwestii s...

Doktor Marcin Luter został ekskomunikowany, czyli formalnie wykluczony z życia Kościoła, na mocy bulli papieskiej Decet Romanum Pontificem 3 stycznia 1521 roku. Jednocześnie dokonano rozdziału zwolenników Odnowy Kościoła w Piśmie od Kościoła większościowego kierowanego przez papieża w Rzymie, czyniąc Lutra pionierem ruchu reformacyjnego i zakładając jedność tego ruchu, co jest prawdziwe jedynie w niektórych aspektach teologicznych: już w pierwszych dekadach wyłoniła się reformacja szwajcarska i ruch wolnokościelny (anabaptyzm). Kościół rzymskokatolicki nigdy nie zdecydował się na pośmiertną rehabilitację Marcina Lutra. Jakie konsekwencje ma zaniechanie tej decyzji dla chrześcijaństwa zachodniego? Z jednej strony wydawałoby się, że marginalne. Wittenberski Reformator nigdy nie pełnił roli nieomylnego autorytetu w wierze, jak często zarzuca się to zwolennikom jego koncepcji reformy Kościoła. Mimo rozmaitego odbioru tej postaci na przestrzeni wieków w protestantyzmie konfrontowano się...

Bulla Decet Romanum Pontificem Doktor Marcin Luter został ekskomunikowany bullą papieża Leona X Decet Romanum Pontificem  3 stycznia 1521 roku. Wraz z ekskomuniką wittenberskiego profesora teologii ostatecznie odrzucono drogę proponowanych przez niego reform. Zatem rozłam, który prowadził do wyznaniowej niezależności kościołów Reformacji, jest odbierany stronę papieską negatywnie. Pozytywny rozwój Reformacji aż do Augsburskiego Wyznania Wiary (Confessio Augustana, CA) z 1530 roku można również interpretować jako niezbędną reakcję na nową sytuację w opozycji wobec papieża. Prześladowania zwolenników Reformacji towarzyszące bulli nie powiodły się, w przeciwieństwie do wcześniejszych prześladowań ruchów reformatorskich; powodem tego była nie tylko obecna sytuacja polityczna w Cesarstwie. Ekskomunika Marcina Lutra nigdy nie została zniesiona. Ponieważ w Kościele rzymskokatolickim rzadko zdarza się pośmiertne zniesienie ekskomuniki, a ekskomunika Lutra pociąga za sobą potępienie jego n...