Marcin Luter w cytatach

Jakub Młotkowski „Witam! Nazywam się Jakub Młotkowski i jestem z Dziwiszowa koło Jeleniej Góry. Moim hobby jest origami. Choć nie zajmuję się nim zbyt długo, dostałem szansę na wykorzystanie moich umiejętności. Zostałem poproszony o wykonanie metodą origami układanki przedstawiającej pewien symbol powiązany z projektem „Marcin Luter w Cytatach". Układanka ta została sfotografowana przez Pana Michała Mrozka i zostanie umieszczona na okładce książki. Bardzo cieszę się z danej mi szansy oraz faktu, że mogę wziąć udział w takim projekcie jak ten. Na koniec chciałbym podziękować Pani Profesor Ewie Zdzienickiej za 'odkrycie' mojego talentu i skontaktowanie z autorem, Panem Kamilem Basińskim. Pozdrawiam, Jakub "

Róża Lutra Róża Lutrowa zosta ła zaprojektowana i opisana przez wittenberskiego Reformatora. W liście z 8 czerwca 1530 roku do Lazarusa Sprenglera Doktor Marcin pisze: „ Widoczny znak mojej teologii. Pierwszy ma być krzyż - czarny, na tle serca. (...) Serce ma być umieszczone w środku białej róży, pokazywać co przynosi radość, pociechę i ukojenie w wierze (...) Dlatego róża powinna być biała, a nie czerwona, ponieważ kolor biały jest kolorem duchów i wszystkich aniołów. Róża ta znajduje się na błękitnym polu, jako że taka radość ducha i nadzieja oznacza początek radości niebiańskiej w przyszłości. Wokół tego pola umieszczony jest złoty pierścień, ponieważ taka błogość w niebie trwa wiecznie i nie ma końca i kosztowna jest ponad wszelką radość i dobra, tak jak złoto jest najkosztowniejszym metalem szlachetnym.” (WA BR 5, 1628, 4-21). Symbol ten tkwi g łęboko w protestanckiej teologii łaski płynącej z Ofiary na Krzyżu. Skąd Luter zaczerpnął pomysł na motyw róży, tego nie wiadomo. ...

Katharina-von-Bora-Kirche (Neukieriztsch) 20 grudnia jest dniem pamięci Katarzyny von Bora w Ewangelickim Kościele w Niemczech, Kościele Ewangelicko-Luterańskim w Ameryce (ELCA) oraz Kościele Luterańskim Synodu Missouri (LCMS). Kościoły w Neukieritzsch (gdzie niedaleko znajdował się kupiony przez Marcina Lutra dla żony majątek ziemski w Zöllsdorf) oraz w Dillignen an der Donau (Bawaria) noszą nazwę Katharinenkirche, od imienia wdowy po wittenberskim reformatorze. Pani Doktorowa patronuje dwóm szkołom w Niemczech: podstawowej w Wittenberdze i liceum w Torgawie. Ulice Katarzyny von Bora można znaleźć w Grimmie, Berlinie, Fryburgu Bryzgowijskim, Lichtenfels, Wittenberdze i Monachium. Liczne domy opieki a także ośrodki pomocy społecznej nazwano m.in. w Bochum, Düsseldorfie, Kolonii, Lubece, Hanowerze, Osnabrück, czy Berlinie-Weißensee od jej imienia. Od 2011 miasto Torgau przyznaje rokrocznie Paniom Nagrodę im. Katarzyny von Bora w wysokości 3.000 euro za wyróżniające się zaangażowa...

Małżeństwo Katarzyny i Marcina trwało 20 lat. Luter zmarł w Eisleben 18 lutego 1546. W tamtych czasach śmierć ojca oznaczała dla rodziny okres dużego niepokoju, przynajmniej jeśli chodzi o kwestie finansowe. Jeszcze za życia, w swoim drugim testamencie z 6 stycznia 1542 (spisanego przez kolegę i profesora prawa Johanna Apela), Doktor Luter ustanowił Katarzynę jedyną spadkobierczynią, co jak obyczajowość XVI wieku było ewenementem! Niestety, wola Reformatora okazała się sprzeczna z tzw. zwierciadłem saskim, spisem prawa zwyczajowego z terenów położonych między dwiema rzekami Wezerą i Łabą. Dopiero elektor Jan Fryderyk I Wspaniałomyślny zapewnił Katarzynie istotną część spadku i prawa m.in. do dalszego mieszkania w Czarnym Klasztorze. Wdowa otrzymała pensję od elektora, ta jednak była wypłacana nieregularnie. Rodzinę Lutrów wspierali finansowo m.in. Albrecht Hohenzollern, ostatni Wielki Mistrz zakonu krzyżackiego, który po przejściu na luteranizm stał się świeckim księciem w Prusach, ora...

Pomnik nad brzegiem Łaby w Torgawie Podczas drugiej wojny światowej 25 kwietnia 1945 roku w Torgau doszło do spotkania wojsk amerykańskich z wojskami radzieckimi. Dzień później spotkanie to zainscenizowano ponownie przed kamerami filmowymi i w formie kroniki filmowej obiegło ono świat. Dziś nad brzegiem Łaby można spotkać pomnik upamiętniający to wydarzenie. Literatura: 1. J. Wagner, Torgau (Thüringisches Husaren-Reg. Nr. 12), Kreis Nordsachsen, Sachsen. denkmalprojekt.org, Onlineprojekt Gefallenendenkmäler; abgerufen am 7. Januar 2017. 2. Torgau-Mehderitzsch, Landkreis Nordsachsen, Sachsen. denkmalprojekt.org, Onlineprojekt Gefallenendenkmäler; abgerufen am 7. Januar 2017. 3. Mahn- und Gedenkstätten – Sachsen/Schlesische Lausitz. (PDF; 883 kB) (Nicht mehr online verfügbar.) BdV – Bund der Vertriebenen, archiviert vom Original am 25. Dezember 2016; abgerufen am 28. November 2015.

Zamek Hartenfels w Torgawie To położone romantycznie nad Łabą miasto, którego początki sięgają IX wieku, odegrało znaczącą rolę w rozwoju reformacji. Nauki profesora z Wittenbergi padły tu na owocny grunt. W 1523 roku władze Torgawy doprowadziły do kasaty klasztorów a mieszkańcy zniszczyli obrazy i rzeźby przedstawiające świętych wewnątrz kościołów. Ks. doktor Marcin Luter mawiał: „Wittenberga jest matką a Torgawa - mamką Reformacji (Wittenberg ist die Mutter und Torgau die Amme der Reformation)" . Nie bez przyczyny Odnowiciel Kościoła Chrześcijańskiego odwiedzał to miasto ponad 40 - a według najnowszych badań - 60 razy. Torgawa należała do książąt Saksonii-Wittenbergi. Po bezpotomnej śmierci ostatniego księcia z dynastii askańskiej w 1423 roku, elektorat przeszedł w ręce Wettynów, którzy założyli tu swoją rezydencję. Po podziale lipskim z 1485 roku, Torgau przejęli Wettyni z linii ernestyńskiej. Obok Weimaru Torgawa stała się najważniejszą siedzibą tej gałęzi rodu. Od 1...