Niezwykle istotną rolę we wczesnym okresie reformacji odegrał
elektor saski, Fryderyk III Mądry. Ten niebywale zręczny polityk był protektorem
Doktora Marcina Lutra, chronił go przed atakami przeciwników, wyjednując dla
niego u cesarza Karola V nietykalność osobistą podczas Sejmu Rzeszy w Wormacji
(1521) oraz ukrywając go w latach 1521/22 na zamku Wartburg. Założył w 1502
roku uniwersytet w Wittenberdze a sprowadzając do tego niewielkiego miasta
znakomitych artystów i uczonych, doprowadził do rozkwitu architektonicznego i
kulturalnego całej Saksonii.
Fryderyk III Mądry był znany ze swojej głębokiej pobożności.
Jego kolekcja 19 000 relikwii, dająca odpust na około dwa miliony lat, okryła
się sławą w całej ówczesnej Europie. W 1518 roku elektor otrzymał od Leona X
najwyższe papieskie odznaczenie dla władcy katolickiego - Złotą Różę. W zamian za to miał doprowadzić do
wysłania swojego nieposłusznego profesora uniwersyteckiego na proces o herezję
do Rzymu. Władca Saksonii zrobił jednak wszystko, by ks. Marcin został
przesłuchany na terenie Niemiec, podczas Sejmu w Wormacji.
Obaj – Reformator jak i jego protektor – nigdy nie spotkali
się osobiście, przynajmniej nie ma na to żadnych pisemnych dowodów. Utrzymywali
z sobą kontakt głównie dzięki sekretarzowi dworskiemu, Jerzemu Spalatinowi.
Mimo, że Fryderyk III Mądry popierał przez cały czas ruch reformacyjny,
pozostawał jednocześnie katolikiem. Dopiero na łożu śmierci, 5 maja 1525,
przyjął Eucharystię pod dwiema postaciami, co uważa się za przejście na łono
kościoła ewangelickiego.
Literatura:
1. M. Rudersdorf, Friedrich (III.) der Weise. In: V. Leppin, G. Schneider-Ludorff (Hrsg.), Das Luther-Lexikon, 2015, 228-229.
2. F.W. Bautz, Friedrich der Weise, Kurfürst von Sachsen. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL), Bd. 2, 1990, 128–129.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz