Marcin Luter w cytatach

Argula von Grumbach (1492-1554) Argula urodziła się jako córka barona Bernhardina von Stauffa i jego żony Katarzyny von Toerring zu Seefeld w zamku Ehrenfels na terenie dzisiejszego Beratzhausen (Bawaria). Jej ojciec otrzymał od bawarskiego księcia Albrechta IV urząd kapitana zamku w Landshut. Argula przybyła na dwór monachijski jako druhna księżnej Kunigundy, wykształconej kobiety, której zawdzięczała wykształcenie. Około 1502 roku otrzymała niemiecką Biblię, którą w dużej mierze nauczyła się na pamięć. Kiedy w 1509 roku oboje jej rodzice zmarli na zarazę w odstępie pięciu dni, księżna otoczyła Argulę szczególną opieką. Od 1510 roku mieszkała w Lenting przez około 20 lat. W 1516 roku wyszła za mąż za frankońskiego rycerza cesarskiego Friedricha (Wolfskeela) von Grumbacha, który był pielęgniarzem w Dietfurcie. Z małżeństwa, które zakończyło się śmiercią Fryderyka w 1530 roku, urodziło się czworo dzieci – Georg, Hans Georg, Gottfried i Appolonia, z których tylko Gottfried przeżył matkę....

1. Określenie Chociaż termin „radykalny pietyzm” (Radikalpietismus, Radikaler Pietismus) utrwalił się, nie jest on całkowicie pozbawiony kontrowersji. Dopóki nie zostanie ustalony żaden inny termin w przekonujący sposób, Hans Schneider zaleca pozostawienie tego terminu pomimo niejasności pojęciowej i związanych z nim ocen. Przede wszystkim należy zaznaczyć, że „radykalny pietyzm” nie był używany przez żadną grupę jako nazwa własna (podobnie jak „pietyzm” był, przynajmniej początkowo, także terminem obcym), dlatego termin ten zawiera już orzeczenie, że jest to coś radykalnego. Problemem jest również to, że termin „radykalny” jest bardzo niejasny, ponieważ może oznaczać co najmniej trzy różne poziomy znaczeniowe: - głęboko zakorzeniony, oryginalny, autentyczny, pełny (łac. radix = korzeń, por. rzodkiewki) - ekstremalny aż do gwałtownego - szczególnie spójny Martin Brecht uważa to określenie jest niejasne i w zamian sugeruje mówienie o „pietyzmie pozakościelnym”. Można to określić bardzie...

Marcin Luter kontra Huldrych Zwingli? „Kazanie o sakramencie Ciała i Krwi Chrystusa, przeciwko marzycielom” („Sermon von dem Sakrament des Leibes und Blutes Christi, wider die Schwarmgeister“) powstało w 1526 roku podczas intenswynej wymiany listόw pomiędzy Marcinem Lutrem z Wittenbergi i Huldrychem Zwinglim z Zurychu na temat rozumienia obecnośi Chrystusa podczas Sakramentu Ołtarza z lat 1525-1528. Pisma Zwingliego i Lutra na temat Wieczerzy Pańskiej z lat 1525-1528 to: Pisma Zwingliego: -„Akcja lub zwyczaj wieczerzy” (marzec lub początek kwietnia 1525); -„Subsidiumsive coronis de eucharistia“ ( 17 sierpnia 1525); -„Amica Exegesis, id est: exposition eucharistiae negocii ad Martinum Lutherum“ (8 lutego 1527); -„Przyjazna obelga na temat kazania Lutra przeciwko entuzjastom” (28-30 marca 1527); -„O tym, że słowa: To jest moje ciało itd., na zawsze będą miały dawne znaczenie itd.” (20 czerwca 1527; przedstawienie nauczania Augustyna); -„O książce D. Marcina Lutra pt. Spowiedź, dwie odpo...

Ten zegarek na ł a ń cuszku nale ży prawdopodobnie do jednych z najstarszych tego typu. Zosta ł wykonany w XV wieku, a jego właścicielem był Filip Melanchton. Dziś służy jako element stałej wystawy w Domu Lutra w Wittenberdze przy Collegienstraße 54. Literatura: LUTHERHAUS

Rudolf z Ems, Kronika świata. Pochόwek Chrystusa, po 1350 1. Wprowadzenie Ikonograficzne przedstawienie półkulistego lub stożkowego kapelusza z szerokim rondem i gałką na górze znane jako „pileum cornutum” (= kapelusz rogaty) to tzw. kapelusz żydowski. To nakrycie głowy było używane w ilustracjach książek od XI wieku do oznaczania Żydów. Wywodzi się z dobrowolnie noszonego stroju żydowskiego , ale od XIII wieku był przepisywany Żydom jako znak stygmatyzujący z przyczyn antyjudaistycznych. 2. Historia Najstarszy zachowany wizerunek żydowskiego kapelusza pochodzi od Bernwarda z Hildesheim z 1015 roku. Autor przedstawia scenę pokłonu Trzech Króli , Jana Chrzciciela , i Judasza Iskarioty. Różne grupy ludzi, trzej królowie, słuchający Jana i kapłani, którzy spłacają Judasza, noszą żydowski kapelusz. Sara Lipton , profesor na Uniwersytecie Stony Brook, wnioskuje z ilustracji przedstawiającej Trzech Króli w kapeluszu , że kapelusz nie służył jeszcze jako znak charakterystyczny dla Żydów, a...