Marcin Luter w cytatach

Już w 1456 roku papieskie praktyki finansowe były odrzucane na wszystkich Sejmach Rzeszy Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Ale książęta nie tylko narzekali na to, ale ich krytyka była również skierowana przeciwko podejmowanej przez duchownych jurysdykcjach próby rozszerzenia ich władzy sądowniczej na sprawy świeckie. W 1457 roku stany cesarskie przyniosły skargi narodu niemieckiego w traktacie „Gravamina nationis germanicae”. Odegrał on znaczącą rolę w stworzeniu nastroju antypapieskiego, skierowanego przeciwko wpływom Kościoła rzymskokatolickiego i przywilejom, które sam sobie przypisał. W "100 gravamina nationis germanicae" (wydanych po raz pierwszy w Norymberdze w 1523 w języku niemieckim i łacińskim), które zostały przedstawione na Sejmie Rzeszy w Norymberdze w 1522 roku krytyka Kościoła rzymskiego w Świętym Cesarstwie Rzymskim stała się już ostrym wystąpieniem przeciwko Kurii Rzymskiej, co znacząco sprzyjało postępowi Reformacji. Skargi z 1522 roku były skierowane do papież...

John Knox (1514-1572) Niewiele wiadomo o wczesnych latach życia tego przywódcy ruchu reformacyjnego w Szkocji i twórcy narodowego protestanckiego Kościoła Szkocji. Urodził się w 1514 roku w Giffordgate, kształcił na renomowanym uniwersytecie St. Andrews. Wydaje się prawdopodobne, że rodzina należała do szlachty. Jego dziadkowie i ojciec walczyli przeciw oddziałom Henryka VIII pod Flodden. W 1540 roku został wyświęcony na kapłana katolickiego. Ze źródeł wynika, że w tym czasie był wysoko oceniany przez władze kościelne i do 1543 roku nauczał, ciesząc się poparciem hierarchii katolickiej. W ciągu dwóch kolejnych lat rozpoczął działania zmierzające do reformy Kościoła zgodnie z założeniami protestantyzmu. W grudniu 1545 poznał Georga Wisharta, wówczas niekwestionowanego przywódcę ruchu protestanckiego w Szkocji, odbywającego właśnie podróż misyjną po krainie Lothian. Knox postanowił towarzyszyć kaznodziei i gdy w następnym roku oskarżono Wisharta o herezję i spalono na stosie, Knox stanął...

W literaturze chrześcijańskiej od Orygenesa anagogia oznacza takie rozumienie fragmentu tekstu, który można wyjaśnić interpretacją, bardziej zaawansowaną niż czytanie dosłowne („wyższe” lub „niższe”). Odchodząc od tego użycia słowa, Arystoteles stosuje go w odniesieniu do powrotu formuł logicznych. Nawet u Homera  anágein  jest używany jako związek  aná  i  ágein  w znaczeniu: 1. prowadzić w górę, 2. przynosić z powrotem. Tukidydes i Ksenofanes również używają anagogii w znaczeniu „wchodzenia”. U Platona występują metaforyczne zastosowania, takie jak (należące do pierwszego znaczenia)  eis phos  /  eis philosophian anagein , „prowadzić do światła” / „prowadzić do filozofii” i (należące do drugiego znaczenia) ton logon  ep 'erchon anagein . Septuaginta, Nowy Testament i Ojcowie Kościoła używają anagogii w bardziej konkretnym sensie „prowadzenia w górę”, także np. w znaczeniu „wyprowadzić ze śmierci, z szeolu”, „odpłynąć”, w końcu poprowa...

Na posiedzeniu Synodu Ko ś cio ła. Foto: luteranie.pl     Synod Ko ś cio ła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczpospolitej Polskiej przyjął wprowadzenie ordynacji kobiet na księży 16 października 2021 roku. Komisja Skrutacyjna podała następujące wyniki: oddano 59 głosόw, w tym 5 online. Wszystkie były ważne. Za wnioskiem Synodalnej Komisji Kobiet oddano 45 głosόw, przeciwko niemu 13, a jedna osoba wstrzymała się od zabrania stanowiska w sprawie. Dyskusja na ten temat toczyła się w Polsce z przerwami od około 70 lat. Od 1963 roku absolwentki teologii ewangelickiej mogły nauczać jako katechetki, odprawiać Nabożeństwa Słowa i pełnić funkcje duszpasterskie w parafii. W 1999 roku umożliwiono im objęcie diakonatu. Kobiety mogły podejmować pracę misyjną, charytatywną, prowadzić śluby i pogrzeby, udzielać sakramentu chrztu, a od 2016 roku Wieczerzy Pańskiej. Nie mogły jednak samodzielnie prowadzić parafii. W 2008 roku Synodalna Komisja Teologii i Konfesji podała, że nie istnieją przeszko...

Spacer z przewodnikiem po zamku obejmuje następujące budynki: Główny budynek (Palas) pochodzi z połowy XII wieku. Badania dendrochronologiczne datują belki piwnicy na lata 1157/1158. Na zewnątrz można zobaczyć zapożyczenia z rzymskich budynków pałacowych. Palas to jedyny zachowany pałac królewski z tego okresu architektury. W latach 1847-1870 został gruntownie odrestaurowany przez architekta z Gießen Hugo von Ritgen za namową Wielkiego Księcia Carla Aleksandra von Sachsen-Weimar-Eisenach. Wejście na najniższe z trzech pięter, częściowo podpiwniczone na południu zamku, prowadzi początkowo do dawnej zbrojowni i dawnej stajni. Kamienne schody pośrodku budynku prowadzą na właściwy parter holu. Płyty nagrobne założyciela zamku Ludwika Skoczka († 1123, po lewej) i jego syna Ludwika I (†1140, po prawej) Podwójna głowica kolumny z XIII wieku Tak zwana sala rycerska to kwadratowa sala z kominkiem, którego wykorzystanie do dziś pozostaje w dużej mierze nieznane. Następnie znajduje się ...

Wartburg to warownia po ł o ż ona 411 m n.p.m. nad miastem Eisenach, na p ółnocno-zachodnim krańcu Lasu Turyńskiego. Do zamku można łatwo dojechać autobusami linii 3 i 23 firmy transportowej Wartburgmobil, które kursują z centrum miasta lub z parkingów P + R w Mariental. Logo tej firmy transportowej przedstawia mocno stylizowany Wartburg. Na zamek można te ż  dotrzeć, idąc ścieżkami turystycznymi wprost z dworca kolejowego. Po drodze mija się tablice z opisem ważniejszych wydarzeń z życia ks. doktora Marcina Lutra.  Stacja osłów - w starych przewodnikach miejskich Eisenach nazywana również „osiołkarnią”- jest tradycyjnym stanowiskiem osiołka z Wartburga, a wiosną i latem stanowi atrakcję turystyczną na głównym szlaku dojazdowym do zamku. Od 1900 roku turyści, zwykle dzieci, mogą jeździć na ośmiu do dziesięciu osłach na 400-metrowym odcinku do zamku. Oto plan zamku: Plan: (1) dojazd, (2) szaniec, (3) most zwodzony, (4) dom bramny, (5) dom rycerski, (6) przedzamcze i pierwszy dz...