Zofia
Jagiellonka (1522-1575) - królewna polska i
księżniczka litewska, księżna brunszwicka, córka Zygmunta I Starego i Bony Sforzy, w 1570 roku przeszła na
luteranizm i stała się jedyną luteranką w dynastii Jagiellonów;
Jan Firlej (1521-1573) - marszałek wielki koronny, wojewoda krakowski, lubelski i bełski, sekretarz królewski, po 1550 roku stał się luteraninem, potem przeszedł na ewangelicyzm reformowany (kalwinizm);
Jan Firlej (1521-1573) - marszałek wielki koronny, wojewoda krakowski, lubelski i bełski, sekretarz królewski, po 1550 roku stał się luteraninem, potem przeszedł na ewangelicyzm reformowany (kalwinizm);
Stanisław
Murzynowski (1528-1553) – pisarz reformacyjny,
tłumacz, autor pierwszego przekładu Nowego Testamentu na język polski
(1551–1553);
Jan Kochanowski (1530-1584)
– poeta renesansowy, sekretarz królewski (kwestia przynależności nie jest jednoznacznie potwierdzona, istnieje szereg przesłanek (m.in. treść późniejszych utworów, brat Andrzej był luteraninem i studiował w Królewcu), że przynajmniej przez jakiś czas był luteraninem);
Mikołaj
Gomółka (1535-1591) - najbardziej znany polski
kompozytor XVI wieku;
Świętosław Orzelski (1549-1598) - historyk, pisarz polityczny, mówca, poseł na Sejmy I Rzeczypospolitej, starosta radziejowski, sędzia ziemski kaliski, działacz luterański, zwolennik elekcji Stefana Batorego i Zygmunta III Wazy;
Świętosław Orzelski (1549-1598) - historyk, pisarz polityczny, mówca, poseł na Sejmy I Rzeczypospolitej, starosta radziejowski, sędzia ziemski kaliski, działacz luterański, zwolennik elekcji Stefana Batorego i Zygmunta III Wazy;
Mikołaj Sęp-Szarzyński (ok. 1550-1581) - luteranin w młodości. Poeta, jeden z
najwybitniejszych polskich twórców XVI wieku. Jego wiersze są najwcześniejszą w
Polsce manifestacją baroku w literaturze;
Anna Wazówna (1568-1625) - szwedzka
królewna, siostra króla Zygmunta III Wazy;
Anna Wazówna (1568-1625) |
Walenty
Roździeński (ok.1570- ok.1642) – prekursor hutnictwa
na Śląsku, autor poematu kuźniczego "Officina ferreira";
Samuel Dambrowski (1577-1625) - duchowny luterański, superintendent zborów wielkopolskich, a po zniszczeniu kościołów ewangelickich w Poznaniu (1616) przeniósł się do Wilna; tłumacz katechizmów Marcina Lutra na j. polski; autor Postylli chrześcijańskiej oraz Kazania albo wykłady porządne... wznawianych kilkanaście razy w latach 1728-1912, stając się jako tzw. Dambrówka (czasem Dąbrówka) najpopularniejszą księgą religijną polskich ewangelików szczególnie na Śląsku i na Mazurach (a także pośród emigrantów, osiadłych m.in. na Syberii), znajdującą szerokie zastosowanie podczas nabożeństw domowych jeszcze w 1 połowie XX wieku.
Samuel Dambrowski (1577-1625) - duchowny luterański, superintendent zborów wielkopolskich, a po zniszczeniu kościołów ewangelickich w Poznaniu (1616) przeniósł się do Wilna; tłumacz katechizmów Marcina Lutra na j. polski; autor Postylli chrześcijańskiej oraz Kazania albo wykłady porządne... wznawianych kilkanaście razy w latach 1728-1912, stając się jako tzw. Dambrówka (czasem Dąbrówka) najpopularniejszą księgą religijną polskich ewangelików szczególnie na Śląsku i na Mazurach (a także pośród emigrantów, osiadłych m.in. na Syberii), znajdującą szerokie zastosowanie podczas nabożeństw domowych jeszcze w 1 połowie XX wieku.
Literatura:
2. J. Domasłowski, Ksiądz Samuel Dambrowski (1577-1625), "Gazeta Wyborcza Poznań", 17.12.2007.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz