Wiosną 1529 ukazał się drukiem pierwszy na świecie zbiór pieśni kościelnych pod kierownictwem Doktora Marcina Lutra. Śpiewnik podzielono na pięć części: 1. Pieśni autorstwa Reformatora, 2. Inne nasze pieśni, 3.Pieśni starochrześcijańskie (kościoła antycznego), 4. Pieśni żyjących „w tamtych czasach” i 5. Cantica. W części pierwszej zebrano 26 liturgicznych utworów Doktora Lutra podzielonych na cztery kategorie: rok liturgiczny (od Adwentu po Święto Świętej Trójcy), katechizm (głoszenie wiary), psalmy i pozostałe pieśni. Od początku śpiewnik ewangelicki był uzupełniony o ilustracje. W najstarszym zachowanym wydaniu z 1533 znajduje się 13 drzeworytów wielkości strony w 21 miejscach. Pierwszą zilustrowaną pieśnią jest opracowany przez Doktora Marcina hymn adwentowy Ambrożego z Mediolanu „Veni redemptor gentium” (Przyjdź, Odkupicielu; Nun komm, der Heiden Heiland). Ks. Luter wydał śpiewnik mający pełnić w jego zamyśle funkcję książeczki wiary, tak by zastąpić późnośredniowieczną tradycję modlitewników ewangelicką nauką o modlitwie, również poprzez śpiew.
Ten sposób pojmowania rozmowy z Bogiem okazał się na tyle rewolucyjny, iż kościół katolicki opracował także śpiewnik. Jednak wiele lat potem, w 1567 roku.
Literatura:
1. K. Ch. Thust, Bibliografie über die Lieder des Evangelischen Gesangbuchs, 2006.
2. Martin Luther und die Reformation in Deutschland, 1983, 305-310.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz