Marcin Luter w cytatach

Andronik, Atanazjusz i Junia Pytanie o rolę kobiet w chrześcijaństwie nie traci na swej aktualności i do dziś budzi wiele emocji w kontekście ich posługi kapłańskiej. Protestantyzm powinien mieć w tej kwestii teoretycznie łatwiej, gdyż uznaje się, że jedną z form chrześcijańskiej wolności w wierze jest powszechne kapłaństwo wiernych. Tym niemniej postulaty o ordynacji kobiet wciąż dzielą środowiska wierzących. Przyjrzyjmy się tej sytuacji w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Polsce. Głównym argumentem przeciwko ordynacji kobiet wśród konserwatywnych luteran jest fakt, że ordynowanie kobiety jest ich zdaniem zjawiskiem niebiblijnym. Spróbujmy dowieść lub wykluczyć prawdziwość takiego stanowiska na przykładzie wymazanej przez historię Kościoła Zachodniego Apostołki. Jej postać wspomniana jest tylko w jednym miejscu w Biblii, jednak budzi spór z powodu dyskusji o roli kobiet we wczesnym chrześcijaństwie. W 16. rozdziale Listu Apostoła Pawła do Rzymian (Rz 16,7) czytamy: "Pozdrówcie A...

Herby wybranych miast cesarskich, 1605 Od XV wieku te w dużej mierze autonomiczne miasta Świętego Cesarstwa Rzymskiego, które były reprezentowane w Radzie Miast Sejmu Rzeszy, nazywano wolnymi miastami (Freie Städte) i/lub miastami cesarskimi (Reichsstädte). Rzeczywiste miasta cesarskie nie były podporządkowane żadnemu księciu cesarskiemu, ale bezpośrednio cesarzowi, a zatem były bezpośrednio podporządkowane Cesarstwu. Dla kontrastu, Wolne Miasta nadal miały biskupa jako swojego nominalnego władcę, ale posiadały prawa i przywileje samorządowe, które faktycznie stawiały je na równi z miastami cesarskimi. Dlatego z biegiem czasu powstała błędna, popularna nazwa zbiorcza „wolne miasto cesarskie”, choć tylko nieliczne miasta były jednocześnie miastem wolnym i miastem cesarskim. Do wolnych miast zaliczały się miasta biskupie Bazylea, Strasburg, Spira, Wormacja, Moguncja, Kolonia i Ratyzbona. Uzyskały swój status dzięki przywilejom cesarskim lub biskupim podobnym do przywilejów miast ces...

Huldrych Zwingli napisał to dzieło w 1525 roku w duchu protestanckiego wyznania wiary, po ugruntowaniu swoich nauk politycznych i teologicznych w drodze kilku dysput w Zurychu. Utwór poświęcony jest królowi Francji Franciszkowi I, którego reformatorzy chcieli nakłonić do nawrócenia. Jednakże Zwingli skierował swoją pracę do uczonej publiczności w całej Europie. Jego prace służą profilowaniu jego teologii w przeciwieństwie do katolicyzmu, ruchu anabaptystów i teologii Marcina Lutra. Zwingli omawia podstawowe cechy ewangelickiej teologii reformowanej w 29 rozdziałach. Nacisk jest położony na kontrowersyjne obszary, takie jak sakramenty ze szczegόlnym uwzględnieniem Wieczerzy Pańskiej (memorializm), małżeństwo, obrazy i posągi, a także kwestie polityczne, takie jak władza. Cała mowa Jezusa z 6 rozdziału Ewangelii Jana jest głównym biblijnym punktem odniesienia dla wywodu Zwingliego dotyczącego jego rozumienia Wieczerzy Pańskiej. W tym przemówieniu pokazuje, że nie chodzi tu o pokarm ...

Jerzy Stuhr (1947-2024) Jerzy Oskar Stuhr, jeden z najwybitniejszych i najpopularniejszych polskich aktorów, zmarł 9 lipca w Krakowie. To Laureat Polskiej Nagrody Filmowej za rolę drugoplanową w filmie "Persona non grata" (2005) i nagrody specjalnej Orła za osiągnięcia życia (2018). W 2008 roku nagrodzony Złotą Kaczką i wybrany najlepszym aktorem komediowym stulecia. W latach 1990–1996 oraz 2002–2008 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Dzisiaj pochowano jego prochy. Urnę na miejsce spoczynku odprowadził rzymskokatolicki ksiądz Andrzej Luter, duszpasterz, doktor teologii ekumenicznej, asystent kościelny Towarzystwa „Więź” i publicysta. Do zobaczenia, Mistrzu! Już cieszę się na niebiański spektakl z Twoim udziałem... Literatura: 1.  SE 2.  ARCHIDIECEZJA 3.  WDRODZE

Ten „otwarty list” z lipca 1524 roku do elektora Fryderyka III Mądrego i księcia Jana Stałego stanowi reakcję na późniejsze zaangażowanie Tomasza Müntzera, które również wiązało się z przemocą, w tym zniszczenie kaplicy pielgrzymkowej przez obywateli Alstedt, a także na wpływ, jaki Müntzer mógł mieć na książętach Janie i Janie Fryderyku I dzięki jego „Kazaniu książęcemu”, które chciałby otrzymać Jan Fryderyk I zwany Wspaniałomyślnym (Allstedt, 13 lipca). List ten oznacza także koniec wysiłków zmierzających do osiągnięcia teologicznego kompromisu z Müntzerem, do którego Luter dążył od 1523 roku, i ma charakter dość programowy, jako że jest to jego pierwsza publiczna walka z krytykami i przeciwnikami we własnym obozie. Mistrzowskie retorycznie pismo stanowi refleksję historyczno-teologiczną nad oporem, jaki Słowo Boże regularnie napotyka w świecie. Albo diabeł przeciwstawia mu się nagą władzą pogańskich lub świeckich wiernych papiestwu, albo poprzez herezję stara się subtelnie przesz...

Z polskiego śpiewnika ewangelickiego. Zdjęcia: Jolanta Janowska Codzienne hasła biblijne towarzyszą wielu chrześcijanom przez całe życie. Po dwóch wersetach z Biblii następuje trzeci tekst, zazwyczaj pojedynczy werset pieśni, podejmujący treść biblijną. Ta harmonia przypomina starą tradycję społeczności morawskiej, „godzinę śpiewu”. Dobrze przygotowane, wiele pojedynczych wersetów różnych pieśni śpiewa się jeden po drugim podczas tej cotygodniowej – jak to się dziś nazywa – „godziny śpiewu modlitewnego”. Pi eśń „Toruj, Jezu, sam” w pewien sposób nawiązuje do tego. Cztery znane nam zwrotki zostały zaczerpnięte i poprawione z dwóch innych pieśni z 1778 roku. Jeden z nich nosi tytuł „Blask wieczności”. Z kolei wersy czwartej zwrotki pochodzą z „Pieśni Duszy Oblubieńca” Miko ł aja Ludwika hrabiego von Zinzendorfa. Pieśń napisana w pierwszej osobie liczby pojedynczej (ja) z rozpoznawalnym odniesieniem do aktualnej sytuacji życiowej autora, stała się wspólną pie ś nią „my”. Obydwa ory...

Przed kościołem rzymskokatolickim p.w. Ducha Św. w Schorndorf 1. Określenia Inne nazwy mszy to Msza Święta, celebracja Eucharystii/eucharystyczna, Wieczerza Pańska lub Ofiara Mszy. Eucharystia jest terminem bardzo starym i już od czasów Ojców Apostolskich może odnosić się do całej celebracji Mszy św. lub nawet jej drugiej części, zwanej dziś „liturgią eucharystyczną”, a także eucharystycznych darów chleba i oferowane wina. W Kościołach wschodnich Msza Święta jest nazywana Boską lub Świętą Liturgią lub Celebracją Misterium. W języku Nowego Testamentu i w pierwszych wspólnotach żydowskich łamanie chleba oznaczało wczesną formę Eucharystii (Dz 2,42.46). Jednak termin ten nie przyjął się we wczesnym Kościele. Słowo Wieczerza Pańska (gr. κυριακὸν δεῖπνον kyriakón deipnon; łac. dominica coena) także nawiązuje do Nowego Testamentu (1 Kor 11,20), do którego ponownie podjął Sobór Watykański II. Powiązany jest także termin stół Pana (τράπεζα κυρίου trápeza kyríou, zgodnie z 1 Kor 10:21). S...