Marcin Luter w cytatach

Junker Jörg – pod tym pseudonimem ukrywał się Marcin Luter podczas swojego pobytu na zamku Wartburg od 4 maja 1521 do 1 marca 1522 roku, z krótką przerwą w grudniu 1521. Jednak z biegiem lat ten przydomek nadano innym obiektom, by upamiętnić Reformatora. „Junker Jörg” to dzisiaj: - nazwa ulic w Berlinie-Lichtenberg i Eisenach: -   pasażerski statek kabinowy zbudowany w latach 1990/91 na rejsy po śródlądowych drogach wodnych i po Morzu Bałtyckim. Statek był używany od 1991 do 2000 roku jako Theodor Fontane dla Kolonii-Düsseldorfer. Następnie przejechał krótko jako Viking Fontane - na rejsy po rzece Viking - po Mozeli, Renie i Menie między Trewirem a Würzburgiem, a później Łabą między Magdeburgiem a Mělníkiem. Statek został całkowicie przebudowany i zmodernizowany w latach 2007/08: - jeden z bohaterów książki Sabine Appel „König Heinrich und Junker Jörg. Heinrich VIII. gegen Luther gegen Rom” (Król Henryk i junker Jörg. Henryk VIII przeciwko Lutrowi i Rzymowi) z 2016 roku: ...

Budynek zwany domem śmierci M. Lutra Budynek zwany domem śmierci Marcina Lutra znajduje się przy Andreaskirchplatz nr 7, dokładnie naprzeciw kościoła św. Andrzeja, w którym Luter na kilka dni przed śmiercią głosił kazania. Zabytkowy budynek powstał po pożarze miasta w 1498 roku i przez długi czas służył jako siedziba urzędnika miejskiego. Od strony ulicy późnogotycki, dwukondygnacyjny dom okapowy, zwieńczony stromym dwuspadowym dachem. Około 1600 roku od strony dziedzińca dobudowano wąskie skrzydło boczne. W chwili śmierci Doktor Luter był gościem zaprzyjaźnionej z nim rodziny Drachstedtów mieszkającej przy rynku w Eisleben i tam zmarł 18 lutego 1546 roku. Już w XVII wieku budynek zwany domem śmierci Marcina Lutra był w posiadaniu syna doktora Drachstedta znajdujący się na Andreaskirchplatz prawdopodobnie błędnie jako dom, w którym zginął. Prawdziwym domem, w którym zginął, jest prawdopodobnie pałac miejski (Markt 56), w którym obecnie znajduje się hotel „Graf von Mansfeld” ( ...

Eisleben, widok na kościół św. Piotra i Pawła 1. Odbudowa starego miasta wraz z przedmieściami Po niszczycielskim pożarze miasta w 1498 roku w obrębie najstarszego muru miejskiego (Andreas- /Marktviertel), odbudowę rozpoczęto 17 sierpnia tego samego roku zgodnie z przywilejem zwolnienia z podatków hrabiów von Mansfeld. Początkowo odbywało się to stosunkowo szybko, w pierwszej fazie wykorzystano późnogotyckie elementy architektoniczne. Dla włączenia przedmieść do przedłużonego pierścienia murów i zaopatrzenia w wodę okazało się korzystne, że w latach 1480–1566, kiedy arcybiskupi magdeburscy byli również administratorami Halberstadt, i Marktviertel należał do diecezji Halberstadt, a przedmieścia – do arcybiskupstwa Magdeburga, były pod panowaniem jednej osoba jako pana feudalnego. 1520-1540 w Eisleben i hrabstwie Mansfeld wprowadzono Reformację i utworzono w mieście protestancką szkołę chłopięcą założoną za czasów Agricoli w 1525 roku, która stała się prekursorem szkoły łacińskiej (g...

Eisleben, Markt 1. Okres migracji ludów W okresie od III do V wieku, w okresie wielkich migracji, plemiona Swebów Swebów: Anglowie oraz Warnowie ruszyły z terenów Holsztynu, Szlezwika i Meklemburgii na południe. rybołówstwo i ostrzeżenie z obszaru Holsztynu, Szlezwiku i Meklemburgii przeniosły się na południe. Na zachód od Łaby i Soławy do Turyngii tę ścieżkę można prześledzić po końcówkach nazw miejscowości „-leben” . Pomiędzy Haldensleben a Erfurtem znajduje się ok. 100 miast i wsi posiadających taką końcówkę (np. Wanzleben, Aschersleben, Steinthaleben, Ellersleben) , która miała oznaczać dziedzictwo lub spadek (Hermann Größler). Przedni człon nazwy zaś miał być związany z pochodzeniem właściciela. W V wieku imigranci zmieszali się z plemieniem Hermundurów i należeli do Imperium Turyngii, które zakończyło się w 531 roku wraz z nadejściem Franków. Północna Turyngia została rozstrzygnięta w wyniku porażki w wojnie z Saksonią. W kolejnych latach frankońscy królowie osiedlali w niektó...