Bułeczka
reformacyjna. Foto: wikipedia
|
Bułeczka
reformacyjna jest słodki wypiekiem, zwykle
kwadratowego kształtu i wielkości strucli jabłkowej. Symbolizuje Różę Lutra, jednak rzeczywiste godło reformacji
posiada pięć boków a nie jak bułeczka - tylko cztery. W środku wypieku widać czerwone serce (z krzyżem) wykonane
odrobiną pośrodku. Jedna z legend głosi, że Marcin Luter chciał nadać
oryginalną formę temu wyrobowi piekarskiemu, wzorując się na ułożonej przez
siebie Róży, jednak pomylił się co do ilości płatków a przez to – co do liczby jej boków … Mniej popularna teoria zakłada inny rodowód bułeczki
reformacyjnej, według której przypomina ona czapkę biskupią (mitrę) z okresu
reformacji. Trzecia teoria mówi, że każdy z
czterech boków wypieku jest dedykowany czterem najbliższym współpracownikom
Lutra.
Bułeczka reformacyjna znana jest między w Saksonii, Saksonii-Anhalt i
Turyngii. W okolicach Drezna oraz w Vogtland wypieka się też obok
bułeczki chleb reformacyjny. Ten jest okrągły i
dużo większy, dostępny najczęściej w rozmiarach od 250 do 1000 gramów.
Bułeczka reformacyjna jest zwyczajowo rokrocznie produkowana w niemal
wszystkich piekarniach, zwłaszcza w październiku, do 31 października (Święto
Reformacji).
Historia tego wypieku jest w dużej mierze nieznana. Przypuszcza się, że
jej początki sięgają czasów wyrabiania słodkości na 11 listopada. "Zwykle na Świętego Marcina (11.11) można znaleźć specjalne
rogale zarówno w Erfurcie jak na Śląsku . Musiano
je wypiekać na wschodzie jeszcze przed reformacją, ponieważ w Saksonii bułki
reformacyjne zastąpiły rogale świętomarcińskie. " (M. Zender, Gestalt und Wandel. Aufsätze
zur rheinisch-westfälischen Volkskunde und Kulturraumforschung, 1977, 32). Co ciekawe, dzisiaj można
delektować się takimi rogalami, tradycyjnie z białym makiem, w Poznaniu i całej
Wielkopolsce z okazji Dnia św. Marcina, polecam! Według starszej teorii
bułeczka to ewangelicka modyfikacja podobny wypieków na Wszystkich Świętych .
Aby upiec bułeczkę reformacyjną potrzeba:
- Ciasto drożdżowe: drożdże, mąka, cukier, mleko, szczypta soli,
rodzynki, sok z cytryny, posiekane migdały.
- Polewa: cukier puder zmieszany z sokiem z cytryny nanieść
pędzelkiem na wypieczoną bułeczkę.
- Dżem truskawkowy, wiśniowy lub morelowy umieścić w zagłębieniu w
postaci kleksu.
Smacznego!
Literatura:
1. Gebäck aus Deutschen Gauen. Bearbeitet von Dr. Pelshenke, Direktor des Instituts für Bäckerei Berlin, Reichsinnungsverband des Bäckerhandwerks, Berlin 1936, 173.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz