Marcin Luter w cytatach

Przekład tekstu na język obcy nie jest sprawą prostą. Tłumacz musi posiadać wiedzę z zakresu gramatyki i słowotwórstwa języka macierzystego i obcego, na który dany fragment zostanie przełożony. Jednocześnie musi być świadom specyficznego pośrednictwa, swoją interpretacją bowiem odkrywa lub fałszuje myśli innej osoby. To ogromna odpowiedzialność wobec obu stron – Autora i Czytelnika, dlatego tak istotne jest według mnie zachowanie ducha czasu, z którego pochodzi tłumaczony tekst – bez względu na to, czy mówimy o XIX-wiecznej kronice, XVI-wiecznych słowach Doktora Marcina Lutra czy aktualnych dokumentach… Nie lubię rozmawiać o swojej religijności. Tę sferę życia traktuję jako coś niezwykle intymnego. Uważam, że każdy znajduje właściwy dla siebie sposób, by realizować potrzeby przeżyć duchowych. Jestem zakotwiczony w ewangelickim pojęciu chrześcijaństwa Doktora Marcina Lutra, z niego to wyrosła szczególnie bliska mi teologia Dietricha Bonhoeffera i Margot Käßmann....

Andrzej Mleczko. Foto: TVN. Dwanaście wybranych cytatów ze wszystkich kategorii mojej książki zostanie zilustrowanych rysunkami Pana Andrzeja Mleczki. Obecność cenionego Artysty w projekcie jest dla całego zespołu niezwykłym wyróżnieniem i motorem do dalszej pracy na rzecz jego rozwoju.

Melanchton oddziaływał bardziej przez treść i formę swego nauczania aniżeli swój wygląd zewnętrzny. Jeden ze studentów tak go charakteryzował w 1523 r.: "Mała, szczupła osoba, wydaje ci się, że masz do czynienia z chłopcem poniżej 18 lat". Poza tym był dotknięty lekką wadą wymowy. Ten niepozorny, lecz energiczny człowiek był niezwykle lubiany jako nauczyciel akademicki. Z obliczeń, wykonanych 1520 r., wynikało, że na wykłady Lutra uczęszczało 400 osób, Melanchton natomiast potrafił zgromadzić 500 do 600 słuchaczy. Przybywali oni do Wittenbergi nie tylko ze wszystkich zakątków Niemiec, lecz również z Anglii, Francji, Węgier, Siedmiogrodu, Danii, Czech, Włoch, Grecji i Polski. Badacze Reformacji w naszym kraju ustalili, że w XVI wieku studiowało w Wittenberdze 500 polskich studentów. Byli wśród nich zarówno zwolennicy odnowy Kościoła (Andrzej Frycz Modrzewski, Stanisław Lutomirski, Abraham Kulwa, Krzysztof Trecy), jak i gorliwi obrońcy katolicyzmu (jezuita Stanisław Warszewic...

Niezwykle istotna okazała się współpraca z Panią Magdaleną Woźniak z Jeleniej Góry. Pani Magda prowadzi od samego początku blog mojej książki a tutaj, jako Współadministratorka strony – piątkowy cykl Cytat na weekend. Serdecznie dziękuję za pomoc!

Mieczem Marcina Lutra (nomen omen jego powiedzenie) było słowo. Niemiecki reformator miał niezwykle lekką rękę do pisania. Statystycznie pisał 1800 stron rocznie, czyli pięć stron dziennie. W 1517 roku wydano dwa pisma po niemiecku jego autorstwa, w 1523 – było ich niemniej niż 346. Luter nigdy nie pobierał żadnego honorarium za wydane dzieła i ku swojej złości nie dostał nawet darmowego egzemplarza żadnego z nich.

Ks. Marcin Luter (1483-1546), znany z dosadnego sposobu wyrażania się, wypowiedział kiedyś na temat Filipa Melanchtona (1497-1560) takie zdanie: "Qui Philippum non agnoscit praeceptorem, der muß ein rechter Esel und Bachant sein" ( Kto Filipa nie uznaje za nauczyciela, ten musi być prawdziwym osłem i birbantem ). Przytoczone słowa są wyrazem niezwykłego uznania, jakim obdarzał on Melanchtona. Luter wyraża tutaj swój podziw dla dydaktycznych zdolności swojego najbliższego współpracownika i towarzysza drogi. Melanchton, który był pierwszym ewangelickim dogmatykiem, potrafił jak nikt inny uporządkować podstawowe idee Reformacji według teologicznych i dydaktycznych punktów widzenia oraz wyrazić je w dystyngowanej szacie językowej. Luter podziwiał w Melanchtonie zarówno jego uzdolnienia językowe, jak i suwerenne opanowanie przedmiotu refleksji. Pewnego dnia, gdy siedział ze studentami przy stole, wziął nagle do ręki kredę, by napisać na nim następujące słowa: Res et verba Ph...

Niezwykle udany portret muzyczny ks. Marcina Lutra w wykonaniu Jacka Kaczmarskiego! Głębia treści, głębia melodii… W zamku Wartburg, na stromym urwisku (Te niemieckie przepaście i szczyty) Wbrew mej woli, a gwoli ucisku Wyniesiony pod boskie błękity Pismo święte z wszechwładnej łaciny Na swój własny język przekładam: Ożywają po wiekach Dawne cuda i czyny, Matką Ewa znów, Ojcem znów - Adam. Bliźnim jest mi tragiczny Abraham Gdy poświęcić ma syna w ofierze; Widzę ogień na Sodomy dachach, Gdzie zwęglają się grzeszni w niewierze. Bezmiar winy i kary surowość Brzmią prawdziwie w mym szorstkim języku. Na początku jest słowo, I okrutnie brzmi słowo, Ale spójrz wokół siebie, krytyku! Grzechy Rzym za gotówkę odpuszcza, Lecz w wojennej się nurza rozkoszy. Papież w zbroi, w ubóstwie tkwi tłuszcza, Z której groszy katedry się wznosi. W nawach katedr transakcje wszeteczne, Ksiądz spowiednik rozgrzesza za bilon. Tak jest, było i będzie, Zło i dobro jest wieczne, Le...

Ksiądz Marcin Luter tłumaczył nie tylko Biblię… Podczas pobytu w twierdzy Coburg w 1530 roku przełożył na język niemiecki bajki Ezopa. Dokładnie ile, tego nie wiemy. Do dziś zachowało się 13 dzieł bajkopisarza frygijskiego w interpretacji reformatora z Wittenbergi. Literatura: A. Lobenstein-Reichmann, Fabeln. In: V. Leppin, G. Schneider-Ludorff (Hrsg.), Das Luther-Lexikon, 2015, 217-218.