Marcin Luter w cytatach

Na tegoroczny Dzień Reformacji przygotowałem zestawienie grafik o tej tematyce. Część z nich bazuje na motywie Ecclesia semper reformanda = Kościόł zawsze reformujący się , inne na motywie Lutra jako Łabędzia z Wittenbergi, a niektóre z nich to… karykatury. Nie są mojego autorstwa. Pochodzą z rόżnych obszarόw językowych, oryginalne łatwo znaleźć w internecie. Tu przygotowałem ich polskie tłumaczenia. Nie chodzi mi o wyśmianie tego historycznego wydarzenia, a o przedstawienie humorystycznego podejścia do tej kwestii. Sam Marcin Luter był przecież człowiekiem bardzo towarzyskim, o czym świadczą liczne Mowy Stołowe. Wszystkiego dobrego z okazji Dnia Reformacji! Gdyby Marcin Luter obchodził Halloween 1517… A dla zagorzałych fanόw Marcina Lutra…

Na zbliżającą się Pamiątkę Reformacji przesyłam wycinankę pomocną zarόwno w szkόłce niedzielnej, przedszkolu, jak podczas spotkania parafialnego. Tak to wygląda: Duże koło jest złote. Otacza ono cały znak niczym pierścień i ma pokazać, że miłość Boga nie ma początku ani końca. Małe koło jest niebieskie jak niebo. W niebieskim kole znajduje się biała róża. Biały to kolor aniołów. Pośrodku róży znajduje się czerwone serce. Należy opowiadać się za tym, aby całym sercem wierzyć w Boga. Wreszcie, pośrodku znajduje się czarny krzyż, który ma przypominać o Jezusie. Pomaluj części kolorami opisanymi w tekście, wytnij części i sklej je ze sobą.

Elisabeth von Braunschweig-Lüneburg (1510-1558) Była księżniczką rodu Hohenzollernów, a przez małżeństwo księżną Brunszwiku-Calenberg-Göttingen, a od 1546 roku hrabiną i Panią zu Henneberg. Uważana jest za „księżną Reformacji”, która wraz z heskim reformatorem Antonem Korwinem wprowadziła idee reformacyjne na terenach dzisiejszej południowej Dolnej Saksonii. Elżbieta była trzecim dzieckiem i drugą córką elektora brandenburskiego Joachima I i jego żony Elżbiety, córki króla duńskiego Jana I. Jej wychowanie było ściśle religijne i zgodne z naukami humanizmu. 7 lipca 1525 roku, mając niespełna 15 lat, wyszła za mąż w Szczecinie za starszego o czterdzieści lat owdowiałego księcia Brunszwiku-Calenberg-Göttingen Ericha I. Z ideami Reformacji zetknęła się już w 1527 roku na swoim rodzinnym dworze w Brandenburgii, kiedy jej matka po raz pierwszy zorganizowała odprawienie Wieczerzy Pańskiej w obu postaciach (sub utraque), otwarcie uznając w ten sposób naukę Marcina Lutra. Gwałtowna reakcja ojca...

Pielgrzym, rycina z XVI wieku 1. Tendencje eksternalizacyjne (uzewnętrznienie) - pielgrzymki Prawdopodobnie w prehistorii istniały ponadregionalne ośrodki kultu, zarówno góry i inne formy terenu, które przyciągały uwagę ludzi, jak i monumentalne formacje kamienne kultury megalitycznej. Grób Ozyrysa w Abydos był ważnym miejscem pielgrzymek Egiptu od czasów Państwa Środka. Istnieją dowody z czasów hellenistycznych i rzymskich, że sanktuarium Sarapis w Memfis i sanktuarium Izydy na wyspie Philae na Nilu były celami licznych pielgrzymów, którzy często szukali tam wyroczni. Kolejna wyrocznia, Ammon, znajdowała się w oazie Siwa. Świątynie odwiedzały tłumy z okazji corocznych świąt bóstw; Herodot donosi o tym z sanktuarium Bastet w Bubastis. W przeciwieństwie do swojego pogańskiego i żydowskiego środowiska, wczesne chrześcijaństwo w pierwszych dwóch stuleciach odrzucało pielgrzymkę. W przypadku II wieku istnieją dowody na to, że indywidualni chrześcijanie odwiedzali groby męczenników na cment...

Johann Konrad Dippel (1673-1734) Johann Konrad Dippel zwrócił się w stronę radykalnego pietyzmu w 1697 roku pod wpływem pism Jakoba Böhmego i przy wsparciu Gottfrieda Arnolda, choć pod silnym wpływem jego indywidualizmu i radykalizmu. Pobożną ideę odrodzenia podniósł do punktu samoodkupienia poprzez istotną przemianę w wyniku odrodzenia. Dogmatyczne stwierdzenie Anzelma z Canterbury o zastępczym cierpieniu Chrystusa (zwłaszcza w formie doktryny zadośćuczynienia) stało się celem jego ostrych ataków, podobnie jak pietyzm przyjazny Kościołowi. Nie trzeba dodawać, że jego waleczny, a czasem wulgarny sposób bycia miał także na celu walkę z ortodoksją i filozoficznym determinizmem. Jego myślenie skupiało się na wolności jednostki. Dlatego też odrzucił determinizm Hobbesa i Spinozy. Jego radykalizm uniemożliwił mu nominację na trzecią profesurę teologiczną w Giessen, na którą był proponowany. Dippel uważał alchemię za poważną naukę, której nie można uprawiać „w tajemnicy” i finansował sobie z...

S. Koninck, Podwójne wesele w Stendal w 1502 roku, ok. 1642 Elisabeth była córką Hansa I króla Danii, Norwegii i Szwecji oraz jego żony królowej Krystyny Saskiej. Od dzieciństwa Elisabeth pozostawała w bliskich stosunkach ze swoim bratem, przyszłym królem Chrystianem II. Potrafiła czytać i pisać zarówno po duńsku, jak i po niemiecku. Jako 16-latka wyszła za mąż za 18-letniego elektora brandenburskiego Joachima I w Stendal 10 kwietnia 1502 roku, podczas gdy jej matka była oblężona w Pałacu Sztokholmskim. W tym samym czasie co ślub Elisabeth odbył się ślub jej wuja Fryderyka i Anny Brandenburskiej. Jej małżeństwo z elektorem Joachimem dało domowi brandenburskiemu prawo do części księstw holsztyńskich i szlezwickich, ale nigdy nie weszło w życie. W pierwszych latach małżeństwa Elisabeth żyła ze swoim mężem szczęśliwie i urodziła mu pięcioro dzieci. W 1507 roku przyjęła matkę, a w 1515 była obecna na ślubie swojego brata Chrystiana z Izabelą Austriacką. Około 1523 roku, Elżbieta zwróci...